ประกาศ ณ วันที่ 19 กรกฎาคม 2565

ประเทศไทย ได้รับการจัดระดับให้อยู่ใน TIER 2

เหตุผลที่ถูกยกระดับขึ้น Tier 2
ประเทศไทยไม่ได้ปฏิบัติตามมาตรฐานขั้นต่ำในการขจัดปัญหาการค้ามนุษย์ แต่ยังมีความพยายามอย่างมีนัยสำคัญในการดำเนินการ และมีความพยายามเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับระยะเวลาการรายงานปี 2564 และเมื่อพิจารณาถึงผลกระทบจากการแพร่ระบาดของโรคโควิด 19 ดังนี้
1. การสืบสวนคดีค้ามนุษย์มีจำนวนเพิ่มขึ้น
2. การพัฒนากลไกการส่งต่อระดับชาติ (National Referal Mechanism: NRM) และระยะเวลาการฟื้นฟูไตร่ตรอง (Reflection Period)
3. การจัดทำคู่มือมาตรฐานการปฏิบัติงานสำหรับผู้เสียหายจากการบังคับใช้แรงงานหรือบริการ ตามมาตรา 6/1 แห่งพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551 และที่แก้ไขเพิ่มเติม
4. การริเริ่มสอบสวนเจ้าหน้าที่รัฐ จำนวน 17 คน ที่ถูกกล่าวหาว่าเกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์ และพิพากษาลงโทษจำคุก จำนวน 2 คน
5. รัฐบาลจัดตั้งศูนย์คัดแยกผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์แห่งใหม่
6. การจัดทำแนวปฏิบัติสำหรับพนักงานตรวจแรงงานในการส่งต่อกรณีที่อาจเข้าข่ายการค้ามนุษย์ไปยังทีมสหวิชาชีพ และการระบุตัวผู้เสียหายได้จำนวนมากกว่าปี 2564

ประเทศไทยไม่ได้ปฏิบัติตามมาตรฐานขั้นต่ำในการขจัดปัญหาการค้ามนุษย์ในหลายด้าน เช่น
1. ดำเนินคดีและพิพากษาลงโทษคดีค้ามนุษย์ลดลงเมื่อเปรียบเทียบกับระยะเวลาการรายงานในปีที่ผ่านมา
2. แม้จะมีการรายงานว่า มีแรงงานบังคับอย่างแพร่หลายในกลุ่มแรงงานต่างด้าวในหลายอุตสาหกรรมของประเทศไทย การสัมภาษณ์ที่ไม่มีประสิทธิภาพและไม่ตรงกันในระหว่างการตรวจแรงงาน ทำให้มีแรงงานค้ามนุษย์จำนวนมากไม่ได้ถูกระบุตัว
3. เจ้าหน้าที่ขาดความเข้าใจในเรื่องข้อบ่งชี้ของการค้ามนุษย์ด้านแรงงาน
4. เจ้าหน้าที่ไม่เคยรายงานการระบุตัวผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์ด้านแรงงานที่ได้จากการตรวจเรือประมงที่ท่าเรือ
5. ยังคงมีช่องว่างที่สำคัญในการจัดบริการของรัฐให้แก่ผู้เสียหาย และผู้เสียหายบางรายที่อยู่ในสถานคุ้มครองของรัฐ ขาดเสรีภาพในการเคลื่อนไหว
6. การทุจริตและการมีส่วนร่วมของเจ้าหน้าที่รัฐที่เกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์ยังคงเป็นอุปสรรคในการต่อต้านการค้ามนุษย์